Πανεπιστημίου - Σταδίου

Οδός Πανεπιστημίου :

Η Πανεπιστημίου ξεκινώντας από το Σύνταγμα φτάνει στην Ομόνοια. Η οδός αυτή φιλοξενεί τα ωραιότερα νεοκλασικά κτήρια της Αθήνας του 19^ου αι. Είναι  ταυτόχρονα και αξιόλογος εμπορικός δρόμος. 

Ιλίου Μέλαθρον :

 

Καθώς προχωρούμε στην Πανεπιστημίου, με ξεκίνημα το Σύνταγμα, στη δεξιά πλευρά συναντάμε το Ιλίου Μέλαθρον, στο οποίο στεγάζεται το Νομισματικό Μουσείο. Το κτήριο αυτό κατασκευάστηκε το 1878-80 για λογαριασμό του ερασιτέχνη αρχαιολόγου Σλίμαν, ο οποίος και αποκάλυψε τα ερείπια της Τροίας και των Μυκηνών, αποδεικνύοντας έτσι πως οι πολιτισμοί αυτοί δεν ήταν παραμύθια του Ομήρου. Αρχιτέκτονας είναι ο Ernst Ziller, ενώ το κτήριο αποτελεί δείγμα από τα ωραιότερα του 19^ου αι. όπου η αναγεννησιακή αρχιτεκτονική προσαρμόζεται στη νεοκλασική.

Οφθαλμιατρείο :

 

Το βυζαντινίζον αυτό κτίσμα, το οποίο στεγάζει το Οφθαλμιατρείο Αθηνών, βρίσκεται στην ίδια πλευρά μετά το Ιλίου Μέλαθρον. Χτισμένο το 1855 με τα αναθεωρημένα σχέδια του Hans Cristian Hansen από τον Λύσανδρου Καυταντζόγλου, αποτελεί μια έκδηλη αντίδραση προς τη νεοκλασικιστική τάση της εποχής.

Άγιος Διονύσιος Καθολικών :

 

Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Διονύσιο ο οποίος και αναφέρεται ως Αρεοπαγίτης, λόγω της δικαστικής του ιδιότητας προτού μεταστραφεί στο Χριστιανισμό. Είναι ταυτόχρονα πρώτος επίσκοπος και πολιούχος των Αθηνών. Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 1853 ενώ ολοκληρώθηκε μόλις το 1887, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Οι δυσκολίες αυτές μάλιστα συνετέλεσαν στην απλοποίηση των αρχικών σχεδίων του Leo von Klenze από τον Λύσανδρο Καυταντζόγλου. Σήμερα αποτελεί έδρα του καθολικού επισκόπου των Αθηνών, γι’ αυτό και ονομάζεται καθολική μητρόπολη.

Ακαδημία Αθηνών:

 

H Ακαδημία των Αθηνών, το πρώτο από τη λεγόμενη αθηναϊκή τριλογία, αποτελεί εξαίρετο δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Σχεδιάστηκε από τον Theophil Hansen και ενώ η οικοδόμησή της ξεκίνησε το 1859, η ολοκλήρωση των εργασιών έγινε μόλις το 1885. Στους δύο ιωνικούς κίονες προ του κτηρίου είναι τοποθετημένα τα αγάλματα της Αθηνάς και του Απόλλωνα, ως συμβόλων σοφίας, ενώ συνοδεύονται από τους Πλάτωνα και Αριστοτέλη, τις ύψιστες μορφές της διανόησης. Η χρηματοδότηση του έργου έγινε από τον εθνικό ευεργέτη Σίμων Σίνα.

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών : 

Το κτήριο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου καταλαμβάνει την κεντρική θέση της τριλογίας. Τα σχέδια της οικοδομής ανήκουν στον Christian Hansen και η ολοκλήρωση του έργου συνέβη το 1864. Οι τοιχογραφίες της πρόσοψης εκτελέστηκαν από τον Karl Rahl και απεικονίζουν την άνθηση των τεχνών και των επιστημών κατά τη βασιλεία του Όθωνα. Τα πέντε γλυπτά αγάλματα ανήκουν στους Ρήγα Φεραίο, πατριάρχη Γρηγόριο Ε', Αδαμάντιο Κοραή, William E. Gladstone και Ιωάννη Καποδίστρια. Το νεοκλασικό αυτό κτήριο πλέον στεγάζει τα γραφεία της διοίκησης και πραγματοποιούνται οι επίσημες τελετές του ιδρύματος.

Εθνική Βιβλιοθήκη : 

 

Το τελευταίο της τριλογίας, η Εθνική Βιβλιοθήκη, έργο επίσης του Theophil Hansen, εγκαινιάστηκε το 1902. Η χρηματοδότηση του έργου έγινε από τους αδελφούς Βαλλιάνου, ανδριάντες των οποίων κοσμούν το χώρο. Η Βιβλιοθήκη διαθέτει 1.200.000 τόμους από 700.000 περίπου τίτλους, 250.000 περιοδικές εκδόσεις, 10.000 χάρτες και περί τις 4.500 χειρόγραφα που χρονολογούνται από τον 9^ο μέχρι τον 19^ο αι. Τόσο το ίδιο το οικοδόμημα, που συνδυάζει δωρικό ρυθμό και αναγεννησιακά στοιχεία, όσο και ο πλούτος του περιεχομένου καθιστούν τη Βιβλιοθήκη ένα πραγματικό στολίδι του Έθνους.

 

Αρσάκειο Μέγαρο :

 

Στη διασταύρωση των οδών Πανεπιστημίου και Πεσμαζόγλου βρίσκεται το Αρσάκειο Μέγαρο, τα σχέδια του οποίου ανήκουν στον Λύσσανδρο Καυταντζόγλου. Η αρχιτεκτονική του όψη είναι αυστηρού νεοκλασικού ρυθμού. Δύο πτέρυγες πλαισιώνουν το κεντρικό διώροφο κτήριο και την αυλή που βρίσκεται στην πίσω πλευρά.  Το κτήριο εγκαινιάστηκε το 1852, ενώ τα χρήματα για την ανέγερση συγκεντρώθηκαν από εράνους και χάρη στη δωρεά του Απόστολου Αρσάκη. Το Αρσάκειο λειτούργησε αρχικά ως παρθεναγωγείο και πλέον, μετά την αποκατάσταση που δέχτηκε το 1989, στεγάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Πλατεία Ομόνοιας :

Η πλατεία αυτή, αν δει κανείς παλιές φωτογραφίες θα διαπιστώσει ότι ήταν πανέμορφη, γεμάτη ζωή, με εμπορικά κέντρα να την περιβάλλουν. Σήμερα δυστυχώς είναι κάτι παραπάνω από ακαλαίσθητη, είναι επικίνδυνη. Για την ιστορία μονάχα θα αναφέρουμε ότι ονομάστηκε έτσι χάρη στον όρκο ομόνοιας που έδωσαν το 1862 τα αντίπαλα κόμματα για την ευθύνη που τους βάρυνε, όσον αφορά τα αιματηρά επεισόδια κατά της δυναστείας. Από την Ομόνοια μπορούμε να πάρουμε τη στροφή και να επιστρέψουμε στο Σύνταγμα μέσω Σταδίου.

Οδός Σταδίου : 

 

Η Σταδίου βρίσκεται σε παράλληλη θέση με την Πανεπιστημίου και αποτελεί το ρεύμα ανόδου προς το Σύνταγμα.

Πλατεία Κλαυθμώνος :

 

Προχωρώντας προς το Σύνταγμα στη δεξιά πλευρά συναντούμε τη μεγάλη πλατεία που κοσμείται από ένα πελώριο άγαλμα, σύμπλεγμα τριών ανθρωπίνων μορφών. Η πλατεία αυτή κατά τον 19^ο αι., τότε που οι κυβερνήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, αποτελούσε τόπο συνάντησης των δημοσίων υπαλλήλων όπου έκλαιγαν για την απόλυσή τους από το δημόσιο. Έτσι καθιερώθηκε η ονομασία της πλατείας. Το τρισώματο μνημείο στο κέντρο της πλατείας είναι αναφορά στην εθνική συμφιλίωση. Στην αριστερή πλευρά της πλατείας λειτουργεί το Μουσείο Αθηνών, το οποίο και είναι η κατοικία που χρησιμοποιούσε ο Όθων, μέχρι να ανοικοδομηθούν τα ανάκτορα στην πλατεία του Συντάγματος. Στο βάθος της πλατείας υπάρχει ο Ναός των Αγίων Θεοδώρων του 11^ου αι., ο οποίος είναι σπάνιο δείγμα δίστυλου σταυροειδούς εγγεγραμμένου.

Παλιά Βουλή :

 

Μετά την Κλαυθμώνος φτάνουμε στην Πλατεία Κολοκοτρώνη. Στην πλατεία αυτή δεσπόζει το έφιππο άγαλμα του Γέρου του Μοριά, ήρωα του Απελευθερωτικού Αγώνα. Το κτήριο αυτό χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1935 ως Βουλή των Ελλήνων. Η τελετή θεμελίωσης πραγματοποιήθηκε το 1858 από την Βασίλισσα Αμαλία, ενώ τα σχέδια ανήκουν στον Francois Boulanger. Αρχικά κτίστηκε για να στεγάσει τη Βουλή και τη Γερουσία, όταν όμως μετά την έξωση του Όθωνα (1862) καταργήθηκε η Γερουσία, ο αρχιτέκτονας Παναγιώτης Κάλκος τροποποίησε τα σχέδια και μετά την ολοκλήρωση του έργου, το 1875, αποτέλεσε τη μόνιμη στέγη του Κοινοβουλίου. Από το 1960 στεγάζει το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.